Ik hou van mensen verbinden, in elke zin van het woord. Op professioneel vlak werk ik als consultant, docent en coach en verzoenen loopt als een rode draad door mijn activiteiten. Luisteren, empathie tonen en actie ondernemen… Dat zijn mijn belangrijkste waarden, die ook goed van pas komen als 46-jarige mama van 3 tieners. Dat is wie ik ben.
Mijn verhaal
Als kind van 8 maakte mijn leven een bocht van 180°. Mijn ouders gingen uit elkaar, zoals zovelen. Ze kozen elk hun eigen weg en al mijn zekerheden vielen weg. Mijn mama leerde als eerste een nieuwe partner kennen. Een aardige man, dat wel. Maar hij was niet alleen. Geleidelijk aan stelde hij me voor aan 2 stiefbroers en 1 stiefzus. Ik wist niet wat te denken en voelde veel argwaan tegenover hen. Het ene moment vertoonden ze veel weerstand, het andere moment deden ze alsof mijn broer en ik niet bestonden. En ik maakte me ook zorgen om mijn echte papa. Wat zeg ik tegen hem? Hoe zal hij reageren?
Eerst nam ik me voor om mijn uiterste best te doen. Maar wat ik ook probeerde, onze leefwerelden lagen zo ver uit elkaar. Het werd een proces van lange adem, van vallen en opstaan, van verbroederen en vereenzamen, van proberen en blijven proberen.
Naarmate de jaren verstreken, groeide het vertrouwen in elkaar en slaagden we erin om de situatie in perspectief te zetten. Gevoeligheden werden uitgepraat of juist niet, maar telkens met het nodige respect. Vandaag is alles zo anders en kiezen we bewust voor elkaar. Noem het een verhaal met een happy ending.